Από τον ουρανό θα πέσει,
την γη να λούσει δάκρυ,
στο μάγουλο θα τρέξει,
στου λουλουδιού την άκρη.
Στο χώμα βρίσκει έρωτα,
στην θάλασσα αγάπη,
στο ρυάκι τ’ αφανέρωτα,
στις αλυκές τ’ αλάτι.
Ποτίζει τον κήπο της ζωής,
ξεβράζεται στ αλώνια,
πορφύρα πίνει της αυγής,
και κρύβεται στα χιόνια.
Δίνει ψυχή στο κύμα,
στο αυλάκι την πνοή.
Στο ποτάμι δίνει σχήμα,
και στον θάνατο ζωή.
Γλιστράει στα βουνά ψηλά,
ξανά στον κάμπο μπαίνει.
Τα σύννεφα σέρνει χαμηλά,
την καταιγίδα φέρνει.
Έλα και δώσε μου ψυχή,
τα όνειρά μου πλύνε,
θέλω να νιώσω την βροχή,
σε όλο μου το είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου